پرسش :

حكومت و سياست، مربوط به امور قراردادي و جزئي است و در شأن انبياء و امامان عليهم‌السلام ‏نيست.‏


شرح پرسش :
پاسخ :
مفاهيم و الفاظ دين، ارزش مفهومي و لفظي دارند و مقدّمه‌اي هستند براي تحقق اَحكام و حِكَم آن در ‏متن اجتماع؛ و حكومت اسلامي، فعاليتي است براي تحقق دين در جامعه و در جان انسان‌ها؛ پس چگونه ‏مي‌شود كه تبيين آن مفاهيم و الفاظ قراردادي، در شأن پيامبران و امامان (عليهم‌السلام) هست، ولي ‏حكومت و سياست كه براي تحقق احكام دين لازم و ضروري است، خلاف شأن آنان مي‌شود؟‎ ‎‏‏

‏ مأخذ: ( آیةالله جوادی آملی ، ولايت فقيه ، ص 334، 335)‏